O Γρηγόρης, το ήθος και η Χαλκιδική…
Γράφει ο Χρήστος Δημητριάδης
Η παραίτηση του Διοικητή της ΕΥΠ καθώς και του Γενικού Γραμματέα του Πρωθυπουργού Γρηγόρη Δημητριάδη, έπεσε σαν κεραυνός στα δημοσιογραφικά γραφεία. Για τον πρώτο ήταν το αποτύπωμα και η κατάληξη λανθασμένων χειρισμών. Για τον δεύτερο όμως οι καλά γνωρίζοντες πρόσωπα και πράγματα, ήταν πεπεισμένοι πως αποτελούσε μονόδρομο.
«Οι πόρτες άνοιξαν, άρχισαν να μας ακούν. Ακόμη και τον Πρωθυπουργό να θέλουμε να δούμε, τώρα μπορούμε χάρις τον Γρηγόρη»
Αυτή η ατάκα ακούγονταν 36 μήνες στα πολιτικά γραφεία. Είναι αλήθεια ότι με δική του παρέμβαση το Μαξίμου άλλαξε. Απέκτησε κοινωνικότητα και απέβαλε σύνδρομα αυτισμού που υπήρχαν. Όλο αυτό τον καιρό υλοποιήθηκαν αθόρυβα πολιτικές και δράσεις με σαφέστατο κοινωνικό πρόσημο. Το Μέγαρο Μαξίμου δια του πρώην πλέον Γ.Γ. έδωσε εκατοντάδες λύσεις σε μεγάλα και μικρά ζητήματα της καθημερινότητας, απαντώντας σε απλά αιτήματα πολιτών μέσα από επιστολές και email. Και ο Γρηγόρης Δημητριάδης ήταν παρών και για την Χαλκιδική μας… Μάλιστα είχε ιδιαίτερη αδυναμία στην περιοχή μας, μιας και όποια δουλειά και αν είχε, πάντα εύρισκε χρόνο να συναντά εκπροσώπους του τόπου μας. Και πάντα προσπαθούσε να δώσει λύσεις.
Σημαντική ήταν η παρέμβασή του τόσο στο ορφανό χιλιόμετρο στην Νέα Ποτίδαια που ασχολήθηκε προσωπικά όσο και στο ζήτημα του φράγματος Χαβρία, το όποιο μέσα στο 2023 θα δημοπρατηθεί. Η Χαλκιδική του χρωστά ένα μεγάλο ευχαριστώ.
Άλλωστε αποτελεί κοινός τόπος ότι ο Γρηγόρης Δημητριάδης ήταν ο πλέον ουσιαστικός και αποτελεσματικός γενικός γραμματέας από το 1981 μέχρι και σήμερα. Λειτουργούσε θεσμικά, με γνώμονα την κοινωνία και όχι την παραπολιτική. Η παραίτησή του ήρθε για λόγους ηθικής τάξης μιας και ο Κυριάκος Μητσοτάκης τόνισε ότι η αντικειμενική πολιτική ευθύνη αναλήφθηκε με την παραίτηση του γενικού γραμματέα του Γρηγόρη Δημητριάδη.
Είναι βέβαιο, ότι ο Γρηγόρης Δημητριάδης έκανε αυτό που του επέβαλε η συνείδησή του, για λόγους ηθικής τάξης, ενώ είναι δεδομένο ότι το ίδιο ακριβώς θα τον συμβούλευε να πράξει ο αείμνηστος παππούς του και πρώην Πρωθυπουργός Κωνσταντίνος Μητσοτάκης. Άλλωστε η αλήθεια πάντα νικά το ψέμα.
Ο Γ. Δημητριάδης δεν είναι πολιτικός. Έχει ασχοληθεί όμως με την οργάνωση πάντα κοντά στον Κυριάκο Μητσοτάκη. Και φυσικά ένα μέρος της υπεροχής της Κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας αλλά και του ίδιου του Πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη, παρά τις αστοχίες που παραδέχθηκε ο δεύτερος δια του διαγγέλματος του εδώ και τρία χρόνια, οφείλονται εν ολίγοις και στον Γρηγόρη Δημητριάδη. Αποχωρεί πετυχημένος, όρθιος και δικαιωμένος για τα πολλά που προσέφερε. Η πολιτική έτσι είναι όμως. Έχει τους κανόνες της, οι οποίοι καμιά φορά είναι απόλυτοι.
Είναι βέβαιο πως ο Γρηγόρης Δημητριάδης μετά από 36 μήνες, εκτός από νέους φίλους, έκανε και αρκετούς εχθρούς, οι οποίοι ήθελαν να επιβάλουν τις προσωπικές τους στρατηγικές. Το σίγουρο είναι ότι το νευραλγικό πόστο που κατείχε στο Μέγαρο Μαξίμου, τον καθιστούσε εξόχως επιδραστικό στους κυβερνητικούς αξιωματούχους και όχι μόνο, αυτά τα τρία χρόνια.
Αναφορικά με το μείζον ζήτημα των υποκλοπών, ο Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης στο διάγγελμά του, ορθά και νόμιμα δεν ανακοίνωσε την ακριβή αιτία που γινόταν η παρακολούθηση του Νίκου Ανδρουλάκη. Τόνισε όμως ότι γινόταν για λόγους εθνικής ασφαλείας όσο ήταν ευρωβουλευτής και για διάστημα κάποιων μηνών. Εγώ αν ήμουν στη θέση του προέδρου του ΚΙΝΑΛ, θα δημοσίευα μόνος μου τους λόγους για να διαψεύσω τις φήμες… Ιδού η Ρόδος…
