Χρυσά κουλούρια…

Σαν τη Χαλκιδική δεν… έχει. Όχι μόνο στην προτίμηση των Θεσσαλονικέων για τα καλοκαιρινά μπάνια αλλά ούτε στις τιμές για την καθημερινή διαβίωση των επισκεπτών. Τουλάχιστον στις μικρότερες επιχειρήσεις φέτος οι τιμές είναι… τσιμπημένες, εάν συγκριθούν με τη Θεσσαλονίκη. Τα κουλούρια φτάνουν μέχρι το ένα ευρώ και οι διάφορες πίτες του πρωινού δεν υπάρχουν κάτω από 2,20 – 2,40 ευρώ. Τι ψυχή έχουν λίγα λεπτά του ευρώ θα σκεφτεί κάποιος. Μόνο που στην οικονομία και στις τιμές το μέτρο είναι το ποσοστό. Γιατί, λοιπόν, στη Χαλκιδική ορισμένα βασικά είδη να πωλούνται 10% ή 15% ακριβότερα από τη Θεσσαλονίκη; Πολύ απλά διότι ακόμη και οι μικρότερες επιχειρήσεις όταν τους δοθεί η ευκαιρία κάνουν κατάχρηση της δεσπόζουσας θέσης τους, αφού σε κάθε χωριό υπάρχουν ένας το πολύ δύο φούρνοι. Λειτουργούν, δηλαδή, όπως οι μεγάλες πολυεθνικές εταιρείες, που καθημερινά βρίσκονται στο στόχαστρο των αρχών και των καταναλωτών. Πώς το έλεγε ο Κλίντον; Είναι η οικονομία ηλίθιε!