Φόβοι ότι θα κλείσουν πολλά καφενεία τον χειμώνα στον ορεινό όγκο της Χαλκιδικής…

Ελάχιστα λειτουργούν ακόμα, όμως η βιωσιμότητά τους απειλείται

• Ζωτικής σημασίας ρόλο παίζουν σήμερα τα καφενεία – παντοπωλεία που έχουν απομείνει σε κάποια από τα δεκάδες χωριά της Χαλκιδικής, κυρίως του ορεινού όγκου καθώς αποτελούν πηγή ζωής γι’ αυτά και χώρους συνάθροισης μόνιμων κατοίκων και επισκεπτών. 

Ωστόσο, αβέβαιο διαγράφεται το μέλλον και εκείνων των καταστημάτων που  έχουν απομείνει στην ύπαιθρο, καθώς η επαγγελματική ενασχόληση με το καφενείο έχει γίνει πλέον ασύμφορη για φορολογικούς και ασφαλιστικούς λόγους. Αν, επομένως, δεν ληφθούν και μάλιστα σύντομα μέτρα στήριξης των καφενείων, δεν θα απομείνει κανένα σχεδόν στα χωριά, ειδικά τα μικρότερα, επιτείνοντας έτσι την εικόνα ερήμωσής τους.

«Πηγή» ζωής

Με τα σχολεία κλειστά και τις εκκλησίες να ανοίγουν όλο και πιο σπάνια, οι μόνοι χώροι συνάθροισης και κοινωνικής αλληλεπίδρασης στα περισσότερα χωριά της ορεινής Χαλκιδικής είναι πλέον τα καφενεία, όπου τέλος πάντων υπάρχουν ακόμα τέτοια.

Εκεί συγκεντρώνονται σε όλη τη διάρκεια του έτους οι λιγοστοί μόνιμοι κάτοικοι, εκεί γίνονται εκδηλώσεις όπως κοπές πίτας, χοροί και μνημόσυνα, στα καφενεία καταλήγουν τα καλοκαίρια και οι απόδημοι που επιστρέφουν για διακοπές, με αποτέλεσμα η ύπαρξή τους να αποτελεί στις πιο πολλές περιπτώσεις τη μοναδική πηγή ζωής ορεινών και απομακρυσμένων οικισμών.

Στα καφενεία γειτονικών χωριών καταλήγουν, εξάλλου και όσοι επισκέπτες της υπαίθρου προέρχονται από οικισμούς που δεν διαθέτουν μαγαζί.

Ωστόσο, τα τελευταία χρόνια έχει κλείσει μεγάλος αριθμός καφενείων, καθώς έχει αλλάξει το ασφαλιστικό καθεστώς για τους ιδιοκτήτες τους, οι οποίοι πληρώνουν πλέον υψηλότερες ασφαλιστικές εισφορές και περισσότερο φόρο, τη στιγμή που τα έσοδά τους είναι πενιχρά στις πιο πολλές περιπτώσεις. Γίνεται ασύμφορο λοιπόν το συγκεκριμένο επάγγελμα και, αν δεν αλλάξει κάτι, δε θα μείνει καφενείο ούτε για… δείγμα στα χωριά, με εξαίρεση τουριστικές περιοχές.

Την εφαρμογή ειδικού φορολογικού και ασφαλιστικού καθεστώτος για τους ιδιοκτήτες των καφενείων που λειτουργούν σε Κοινότητες με πληθυσμό κάτω των 500 κατοίκων ζητάει  η εφημερίδα μας μετά από έρευνα που έκανε από τους Υπουργούς Οικονομικών και Εργασίας & Κοινωνικών Υποθέσεων Χρήστο Σταϊκούρα και Κώστα Χατζηδάκη αντίστοιχα.

Το Θέμα της Χαλκιδικής κρούει το κώδωνα του κινδύνου για τη βιωσιμότητα των καφενείων στα μικρά χωριά καθώς αν δε υπάρξει άμεσα μέριμνα, ακόμη και τα λιγοστά που λειτουργούν σήμερα θα αναγκαστούν να κλείσουν με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τους οικισμούς που ερημώνουν μέρα με την ημέρα.

Σε απόγνωση…

Τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι ιδιοκτήτες των καφενείων στις μέρες μας επισημαίνουν Πρόεδροι τοπικών κοινοτήτων από τους Δήμους Αριστοτέλη, Πολυγύρου, Σιθωνίας, Κασσάνδρας και Νέας Προποντίδας.  Όπως αναφέρουν  χαρακτηριστικά, «έχουμε γίνει αποδέκτες παραπόνων αλλά όπως διαπιστώνουμε και οι ίδιοι από τις κατά τόπους επισκέψεις μας, οι δυσμενείς οικονομικές συνθήκες της τελευταίας δεκαετίας σε συνδυασμό με τις αρνητικές επιπτώσεις της πανδημίας έχουν οδηγήσει σε απόγνωση τους ιδιοκτήτες των καφενείων που όλο αυτό το διάστημα τα κρατάνε ανοιχτά με μεγάλη δυσκολία».

Κλείνοντας, ζητούν και αυτοί με την σειρά τους  από τους δύο Υπουργούς να ληφθούν άμεσα μέτρα και να προβλεφθεί στις περιπτώσεις όπου υπάρχει μίσθωση δημοτικού καφενείου η δημοπρασία  να γίνεται με χαμηλό τίμημα στα πλαίσια πάντα της νομιμότητας, ώστε με αυτό τον τρόπο να δίνονται κίνητρα σε όσους ενδιαφέρονται να λειτουργήσουν καφενεία στα μικρά και απομονωμένα χωριά.

Τα παραπάνω μέτρα στήριξης είναι αναγκαία, γιατί, όπως επισημαίνουν χαρακτηριστικά  «το κλείσιμο των καφενείων συνεπάγεται και ερήμωση των χωριών όχι μόνο το χειμώνα αλλά και τους θερινούς μήνες, όταν επιστρέφουν οι απόδημοι αλλά και επισκέπτες».

Αδελφότητες – Σύλλογοι

Στο μεταξύ, πρόβλημα ανακύπτει και για τις Αδελφότητες και τους Πολιτιστικούς Συλλόγους των χωριών που αποτελούν τον μοναδικό σήμερα κινητήριο «μοχλό» και πηγή ζωής και δραστηριότητας για τα περισσότερα απ’ αυτά μέσω των δράσεων τις οποίες διοργανώνουν καθ’ όλη τη διάρκεια του χρόνου.

Αιτία είναι η φορολογία των Συλλόγων για ακίνητα που έχουν περιέλθει στην ιδιοκτησία τους, ως επί το πλείστον από δωρεές και βρίσκονται σε ορεινές και μειονεκτικές περιοχές, όπου θα πρέπει  να μειωθεί ο συντελεστής φορολογίας τους. Αν δεν αντιμετωπιστεί το συγκεκριμένο ζήτημα, το μέλλον πολλών Συλλόγων φαντάζει επίσης αβέβαιο!