“Παιδιά με αναπηρία στη Χαλκιδική: Θύματα της αδιαφορίας”

Ένα κενό που υπονομεύει το μέλλον

Η δυνατότητα φοίτησης στο ΕΚΕΚ ΑμεΑ της Λακκιάς αποτελεί μια χρυσή ευκαιρία για τα παιδιά με αναπηρία να αποκτήσουν τις απαραίτητες δεξιότητες για μια αυτόνομη ζωή. Ωστόσο, η έλλειψη μεταφοράς μετατρέπεται σε ένα αξεπέραστο εμπόδιο, στερώντας από τα παιδιά τη δυνατότητα να εκπαιδευτούν και να αναπτύξουν τις δυνατότητές τους.

Μια μικρή απόσταση, ένα μεγάλο χάσμα

Η απόσταση μεταξύ της Χαλκιδικής και της Λακκιάς είναι μικρή, ωστόσο, για τα παιδιά με αναπηρία και τις οικογένειές τους αποτελεί ένα α insurmountable χάσμα. Η έλλειψη μεταφοράς σημαίνει:

Αποκλεισμός από την εκπαίδευση: Τα παιδιά στερούνται την ευκαιρία να αποκτήσουν τις γνώσεις και τις δεξιότητες που θα τους επιτρέψουν να ενταχθούν στην κοινωνία.
Αύξηση της κοινωνικής απομόνωσης: Η αδυναμία να φοιτήσουν σε ένα σχολείο με άλλα παιδιά με αναπηρία περιορίζει τις κοινωνικές τους επαφές και την ανάπτυξή τους.
Βάρος στις οικογένειες: Οι οικογένειες των παιδιών αναγκάζονται να αντιμετωπίσουν πρόσθετες οικονομικές και οργανωτικές δυσκολίες.
Τι ζητάμε:

Άμεση λύση: Η παροχή μέσων μεταφοράς είναι μια απλή και αποτελεσματική λύση που μπορεί να εφαρμοστεί άμεσα.
Ενίσχυση της προσβασιμότητας: Η εκπαίδευση πρέπει να είναι προσβάσιμη σε όλα τα παιδιά, ανεξαρτήτως των αναγκών τους.
Συντονισμό των αρμόδιων φορέων: Η Περιφέρεια Χαλκιδικής και το Υπουργείο Παιδείας πρέπει να συνεργαστούν για να βρουν μια βιώσιμη λύση.
Η αδιαφορία δεν είναι επιλογή

Η κυβέρνηση οφείλει να δώσει απάντηση στις εκκλήσεις των πολιτών και να εξασφαλίσει το δικαίωμα στην εκπαίδευση για όλα τα παιδιά, ανεξαρτήτως αναπηρίας.