Θα χαθούν περιουσίες στην Χαλκιδική λόγω της κτηματογράφησης…

Γράφει ο Χρήστος Δημητριάδης

Τελικά κάποιος μπορεί πιο εύκολα να τετραγωνίσει τον κύκλο παρά να κάνει μια ολοκληρωμένη μεταρρύθμιση σε αυτή την Χώρα. Με λίγα λόγια μισή και κολοβή έχει μείνει η η κτηματογράφηση στην Χαλκιδική, που μετά βαΐων και κλάδων ξεκίνησε εδώ και πόσα χρόνια, αλλά παρόλα αυτά στην περιοχή μας ειδικά, υπάρχει ένα μεγάλο ποσοστό των ακινήτων, που δεν έχουν καταγραφεί.
Και προφανώς θα φαίνονται τώρα επίσημα ως ακίνητα αγνώστου ιδιοκτήτη, τουλάχιστον το 30%. Πολλά τέτοια ακίνητα υπάρχουν στα ορεινά της Χαλκιδικής κυρίως που δεν έχουν τίτλους ιδιοκτησίας, ούτε συμβόλαια.

Με λίγα λόγια υπάρχουν συμπολίτες μας που επί δεκαετίας καλλιεργούν τα χωράφια και τους μένουν στα σπίτια τους αλλά αυτά δεν είναι μεταβιβασμένα στο όνομα τους. Και σαφώς δεν τα έχουν καταγράψει στο κτηματολόγιο, αλλά θα χρειαστεί μελλοντικά να καταφεύγουν στην νομική οδό, με ότι σημαίνει αυτό σε έξοδα, εναντίον του δημοσίου, για να τα κατοχυρώσουν.

Παρόμοιες καταστάσεις υπάρχουν και στο παραθαλάσσιο μέτωπο όπου οι νέοι οικισμοί έχουν και αυτοί τα θέματα τους. Στη χώρα μας γενικά ποτέ δεν ολοκληρώνεται μία προσπάθεια στο έπακρον και το μεγαλεπήβολο σχέδιο καταγραφής όλων των ακινήτων μέσω κτηματολογίου, θα παραμείνει ημιτελές και θα ταλαιπωρεί με δικαστικές διαμάχες επί χρόνια, πολλούς που θέλουν να κάνουν τις μεταβιβάσεις τους και να κατοχυρώσουν τις περιουσίες τους.

Πολλά προβλήματα τα οποία υπάρχουν στην περιοχή μας από έλλειψη τίτλων θα μπορούσαν να λυθούν ίσως και με νομοθετικές παρεμβάσεις όπως ζητούν εδώ και χρόνια, με το ξεκαθάρισμα και των δασικών χαρτών. Ώστε να μη χάνονται περιουσίες συμπολιτών μας.
Γιατί όπως έχει διαμορφωθεί η κατάσταση, χωρίς να ξεκαθαρίζονται τα κληρονομικά, ή να ολοκληρώνονται οι μεταβιβάσεις, αλλά και να καταγράφονται όλα, ακόμα και αυτά τα οποία είναι υπό αμφισβήτηση με το δημόσιο, το σύστημα κατά πολύ μεγάλο βαθμό απλώς δεν θα μπορεί να λειτουργήσει.
Και έτσι επί εποχής ηλεκτρονικής διακυβέρνησης όσοι θέλουν να βγάλουν άκρη με τα ακίνητα τους, τις μεταβιβάσεις, τις αγοροπωλησίες και τις κληρονομιές, θα πρέπει να ανατρέχουν πάλι στα υπόγεια των υπηρεσιών με τους γνωστούς μπλε φακέλους και τα κορδελάκια για να βγάλουν άκρη.
Παλεύοντας με την αθάνατη ελληνική γραφειοκρατία στα άδυτα των υποθηκοφυλακείων. Που στην πόλη μας υποτίθεται θα μεταφέρονταν εκτός και σε μεγαλύτερο χώρο, αλλά υπήρξαν αντιδράσεις και σταμάτησε αυτή η προσπάθεια και προσανατολίζονταν σε άλλες λύσεις.
Παρόλα αυτά παραμένουν στοιβαγμένα σε ένα μικρό κτίριο στο κέντρο της Κομοτηνής. Συνεπώς και αυτό που επαίρονται από πλευράς κυβέρνησης ότι τα πάντα θα καταγράφονται σε ένα ηλεκτρονικό σύστημα, θα μπορούν να γίνονται ηλεκτρονικές μεταβιβάσεις και τα ακίνητα να διαθέτουν την ηλεκτρονική τους ταυτότητα, μάλλον εκ των πραγμάτων όλα αυτά θα είναι προβληματικά.

Φυσικά μονός καυγάς δεν γίνεται και πάντα δεν φταίει η πολιτεία. Θα πρέπει και οι πολίτες να αναλάβουν τις ευθύνες τους. Η αδιαφορίας του για αυτό το ζήτημα σε κάποιες περιπτώσεις είναι κραυγαλέα. Δεν μπαίνουν στον κόπο να δηλώσουν εκτάσεις τις οποίες καλλιεργούσαν χρόνια, ή σπίτια τα οποία μένουν για δεκαετίες ακόμα, ακόμα κι αν δεν έχουν όλα τα έγγραφα για να το αποδείξουν.
Ζητήματα, θέματα και προβλήματα όμως τα οποία έχουν λυθεί εδώ και δεκαετίες σε όλα τα ευρωπαϊκά κράτη, αλλά εμείς ακόμα να το πράξουμε, για να καταγράφονται οι περιουσίες και να οριοθετούνται οι χρήσεις γης. Θαρρείς και είναι ο Γόρδιος Δεσμός.