Αποκάλυψη για την Χαλκιδική

Η αλλαγή του νόμου για την εκλογή ευρωβουλευτών βάζει τα θεμέλια για να αλλάξει άρδην το πολιτικό σκηνικό, αφού με την κατάτμηση της επικράτειας σε περιφέρειες και τη διατήρηση του σταυρού αναδεικνύονται αφενός τα τοπικά χαρακτηριστικά και η δυναμική υποψηφίων, και αφετέρου τα ψηφοδέλτια των ευρωεκλογών θα αποτελέσουν φυτώρια για την Αυτοδιοίκηση, με την έννοια ότι δοκιμασμένα στελέχη με “ζυγισμένη” σε εκλογές δύναμη θα μπορούν να σταθμίσουν αν είναι ικανοί να διεκδικήσουν ολόκληρες περιφέρειες.

Αν τελικά ο νόμος που θέλει κατάτμηση επικράτειας σε 5 ή 7 περιφέρειες με τοπικά ψηφοδέλτια ψηφιστεί, όπως θέλουν οι πηγές από το Μαξίμου, ως τα Χριστούγεννα με παράλληλη διατήρηση σταυρού, που σκοπό έχει να μην είναι νερόβραστες οι ευρωεκλογές και να υπάρχει κινητοποίηση στελεχών ώστε να μη βγαίνουν τα ίδια τα κόμματα αποδυναμωμένα από την κάλπη για την Ευρώπη, τότε ίσως η προεκλογική περίοδος του Απριλίου και του Μαΐου του 2024 θα είναι η πιο ενδιαφέρουσα.

Οι ρυθμοί θα κινηθούν όπως ακριβώς στις εθνικές εκλογές, με υποψηφίους που θα παλεύουν για τον σταυρό τοπικά και για το κόμμα παράλληλα ανά περιφέρεια, ενώ ταυτόχρονα θα ενισχυθούν προσωπικότητες που ως τώρα ίσως και να μην είναι γνωστές ή και οι ίδιοι να μη γνωρίζουν τις δυνάμεις τους για τις περιφερειακές εκλογές του 2028. Γιατί ένα στέλεχος με αποδεδειγμένη δύναμη στις ευρωεκλογές, ανεξαρτήτως αν εξελέγη ή όχι τελικά στην Ευρωβουλή, με διαφορετικό “αέρα” συζητά για τη διεκδίκηση μιας αιρετής Περιφέρειας, όπου σήμερα οι επιλογές σε όλη την Ελλάδα παραμένουν μετρημένες και θεωρείται κίνηση ριψοκίνδυνη.

Ταυτόχρονα με τη διατήρηση του σταυρού, υποψήφιοι εθνικών εκλογών που δεν κατόρθωσαν να εκλεγούν εξαιτίας του εκλογικού συστήματος και ενδεχομένως μιας καραμπόλας να βρεθούν και πάλι σε μια εκλογική λίστα, αυτή τη φορά μιας ευρωλίστας. Με αυτόν τον τρόπο επιτυγχάνεται συνεχής ανανέωση στελεχών του πολιτικού προσωπικού μιας εκλογικής περιφέρειας, αφού θεωρείται σχεδόν βέβαιο ότι βουλευτές θα βρεθούν να διεκδικούν σταυρό στις ευρωεκλογές, επιλαχόντες θα καταλαμβάνουν θέσεις ή επιλαχόντες θα βρεθούν στη νέα ευρωλίστα. Επίσης επιτυγχάνεται η συνεχής κινητοποίηση των δυνάμεων μιας περιοχής, η συσπείρωση, ενώ ως προς το εκλογικό αποτέλεσμα θα έλεγε κάποιος ότι θα αποτελεί πιο ασφαλές “βαρόμετρο” για τις επόμενες εθνικές εκλογές, αφού θα ακολουθεί τη λογική των εκλογικών περιφερειών που εφαρμόζεται για την ανάδειξη των εκπροσώπων κάθε κόμματος στη Βουλή.

Ως προς την Τοπική Αυτοδιοίκηση, η ευρωλίστα, όπως αναφέρθηκε παραπάνω, θα αποτελεί δεξαμενή στελεχών. Ακόμη και σε αυτές τις εκλογές, που είναι μπροστά τον Οκτώβρη, παρατηρείται ένδεια προσώπων, επικεφαλής και υποψηφίων με δυναμική, αναγνωρισιμότητα και εκλογική εμπειρία. Νέα πρόσωπα διεκδικητών Δήμων και Περιφερειών είναι περιορισμένα σε αριθμό, ενώ το σύστημα, όπως σήμερα είναι δομημένο, “κόβει” τους νέους όχι με ηλικιακά κριτήρια υποψηφίους, αλλά με τη φρεσκάδα ιδεών και της μικρότερης εμπλοκής σε πολιτικές… κουζίνες!

Η ευρωλίστα κάθε κόμματος με το σύστημα των Περιφερειών και του σταυρού, όπως συζητείται ότι θα προωθηθεί για ψήφιση από την κυβέρνηση, ουσιαστικά “δημιουργεί” υποψηφίους για τον θεσμό της αιρετής Περιφέρειας, αλλά και για μεγάλους δήμους. Για παράδειγμα, η Ν.Δ., ο ΣΥΡΙΖΑ ή το ΠΑΣΟΚ με διαφορετικά κριτήρια θα μπορούσε να στηρίξει υποψηφίους στις αυτοδιοικητικές εκλογές από αυτά που ως τώρα παραδοσιακά χρησιμοποιούνται, με κύριο τη βραδιά των εκλογών να επικρατήσει το χρώμα του κόμματός τους στον εκλογικό χάρτη.

Η παγίδα, βεβαίως, για τους υποψήφιους ευρωβουλευτές με σταυρό ανά Περιφέρεια βρίσκεται στις λίγες εκλόγιμες θέσεις ανά εκλογική περιφέρεια. Δηλαδή, αυτές καθορίζονται ανάλογα με τον αριθμό εκπροσώπησης της χώρας στο Ευρωκοινοβούλιο και εν συνεχεία με τη δύναμη του κόμματος από τις κάλπες.

Σύμφωνα με επίσημα στοιχεία του 2019, που είχε δημοσιεύσει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο σχετικά με τους αριθμούς των ευρωβουλευτών ανά χώρα, η Ελλάδα εξέλεξε 21. Δηλαδή όλα τα κόμματα της Ελλάδας θα εκλέξουν αθροιστικά 21 ευρωβουλευτές.

Ως προς τον αριθμό που θα εκλέξει κάθε κόμμα, αυτό καθορίζεται από την εγχώρια νομοθεσία κάθε κράτους που ορίζει το εκλογικό όριο για κάθε κόμμα, εν προκειμένω στην Ελλάδα ίσχυσε στις προηγούμενες ευρωεκλογές το 3%. Εν συνεχεία, με εγχώρια νομοθεσία, αυτή της διατήρησης σταυρού και κατάτμησης της επικράτειας σε Περιφέρειες για τις ευρωεκλογές, θα καθοριστεί και ο αριθμός των ευρωβουλευτών, που ανά περιφέρεια θα εκλέγεται και με βάση το εκλογικό σύστημα και τη δύναμη των κομμάτων θα αναδεικνύεται ποιος τελικά θα πηγαίνει στην Ευρωβουλή. Για παράδειγμα η Κρήτη, που θα ανήκει ενδεχομένως σε μια ευρύτερη εκλογική περιφέρεια, θα έχει συγκεκριμένο αριθμό ευρωβουλευτών που θα εκλέγονται και αναλόγως τη δύναμη των κομμάτων τοπικά και σε επίπεδο επικράτειας θα γίνεται η κατανομή. Περίπου δηλαδή με τον τρόπο που και στις εθνικές εκλογές εξελέγησαν οι 300 της ελληνικής Βουλής, μόνο που τον Μάιο του 2024 οι θέσεις είναι μόνο 21, ο ανταγωνισμός μεγάλος και ο εκλογικός αναβρασμός τεράστιος, καθώς η Ν.Δ. θα επιδιώξει διατήρηση δυνάμεων στα ποσοστά του Ιουνίου του 2023, ο ΣΥΡΙΖΑ με νέο ή νέα πρόεδρο θα επιδιώξει αύξηση δυνάμεων, όπως και το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝ.ΑΛ. μετά την αύξηση του Ιουνίου του 2023 θα θελήσει να δείξει ότι η πορεία εξακολουθεί να είναι ανοδική. Πρώτο βεβαίως “κρας τεστ” θα είναι οι εκλογές της 8ης και της 15ης (β’ γύρος) Οκτωβρίου για δημάρχους και περιφερειάρχες.

Η Χαλκιδική 

Αναφορικά με το παράδειγμα της Χαλκιδικής, κατά τα φαινόμενα ο νομός μας θα ενταχθεί σε μια ενιαια εκλογική περιφέρεια στα όρια της Αποκεντρωμένης διοίκησης Μακεδονίας και ειδικότερα στους Νομούς Δράμας, Έβρου, Ροδόπης, Ξάνθης, Καβάλας, Ημαθίας, Θεσσαλονίκης, Χαλκιδικής, Κιλκίς, Πέλλας, Πιερίας, Σερρών και Θεσσαλονίκη. Κατά πάσα πιθανότητα θα εκλέγονται 6 Ευρωβουλευτές οπότε ανοίγει ο δρόμος για υποψηφιότητα από πλευράς Χαλκιδικής.