ΥΜΝΟΣ ΣΤΗΝ ΣΗΜΑΙΑ
Περήφανη, καμαρωτη, κυτταζω τα αιθερια
Και λέω πάντα θαμαι εδώ, πετώντας προς τα αστέρια.
Δικός μου είναι ο ουράνος, δικα μου και τα βράχια,
γιατί γεννήθηκα εδώ, μέσα σε αιματων
Χαδια.
Ήρωες με αναδειξανε, σχιζοντας φουστανελλα
και με γαλάζιο ουρανό, στη μέση κανανε
Σταύρο, να κυματίζει αιθερια.
Δεν είμαι ένα απλό πανί, είμαι ιερός χιτώνας,
Φερμενος απ το Βυζάντιο, στου αετού την ραχη
Και δείχνω την αξία μου σε όλης της γης τα πλάτη.
Αγλα”ισμα στο χέρι της με έχει η Ελλάδα
γιατί έχω μέσα μου ζωή, ψυχή και όμορφαδα!!
Θωρωντας με ηλι’ολαμπρη ψηλά να κυματιζω
ριγώνουν όλες οι ψυχές, μπροστά μου γονατιζουν.
Εμπρός, τους λέω Έλληνες, ενώσατε τα χερια
και με Εμενα οδηγό, τιμώντας ηρώων σκοτωμο,
βρητε την πάλαι ατραπό, την δόξα που θα φερει
Και με αρχαίων ιαχη και Υπερμαχω αοιδη,
… Υψωσατε στα ύψη το συμβολο της λευτεριάς και της ηρώων γενεάς, που
απόγονοι της είστε,
Σκορπιζοντας πάλι το φως στο χάος, όπου ζείτε!!!
 |
ΑπάντησηΑπάντηση σε όλουςΠροώθηση
|
