Ηττημένη η ΝΔ στην Χαλκιδική…
Γράφει ο Χρήστος Δημητριάδης
Οι εκλογές τελείωσαν και στην Χαλκιδική με την επικράτηση δυνάμεων που σαφώς και δεν ευνοούν σε καμιά περίπτωση την Νέα Δημοκρατία… Δεν πρέπει να ξεχνάμε πως πρόκειται για έναν κεντροδεξιό νομό και για πρώτη φορά από το 2010 και μετά χάνονται τρεις Δήμοι όπως αυτοί του Πολύγύρου, της Κασσάνδρας και της Σιθωνίας.
Θυμίζουμε ότι το 2010 είχαμε Ζωγράφο στον Πολύγυρο, Τζίτζιο στην Σιθωνία και Ιορδανίδη στην Νέα Προποντίδα. Ο Δήμος Αριστοτέλη ήταν στα χέρια του Πρώην Υπουργού Χρήστου Πάχτα και ο Δήμος Κασσάνδρας στον Βασίλη Παπαγιάννη που δεν βρίσκεται σήμερα στην ζωή. Το 2014 Ζωγράφος και Τζίτζιος συνέχισαν ενώ το καράβι του Δήμου Νέας Προποντίδας παρέλαβε ο Μανώλης Καρράς. Στον Δήμο Αριστοτέλη υπήρξε πιο μεγάλη αριστερή στροφή ενώ ο Βασίλης Κυρίτσης στον Δήμο Κασσάνδρας είχε κεντροδεξιά κατεύθυνση. Το 2019 Ο Ζωγράφος έκανε το 3 στα 3, ο Κυπαρίσης Ντέμπλας συνεχισε στον Δήμο Σιθωνίας σε κεντροδεξιά ρότα όπως και οι Μανώλης Καρράς και Στέλιος Βαλιάνος σε Νέα Προποντίδα και Αριστοτέλη. Η Αναστασιά Χαλκιά στον Δήμο Κασσάνδρας μάλλον κεντροαριστερή πρέπει να θεωρείται…
Γενικότερα πάντως τα αποτελέσματα του δεύτερου γύρου των αυτοδιοικητικών εκλογών κυρίως περιφερειών και μεγάλων δήμων σε πανελλαδικό επίπεδο, προφανώς έστειλαν και ένα αντικυβερνητικό μήνυμα, παρόλο που η ΝΔ προσπαθεί να το υποβαθμίσει, προτάσσοντας τη λογική, ότι η αποδοχή της καταγράφηκε στις πρόσφατες εθνικές εκλογές.
Τότε για ποιο λόγο προσπάθησε να εδραιώσει την παντοδυναμία της και στην αυτοδιοίκηση, που υποτίθεται είναι ανεξάρτητη; Τι ήθελε να καταγράψει ακόμα; Το αποτέλεσμα ήταν να μην τα καταφέρει και να υπάρξουν πολλές ανατροπές που έφεραν οι δεύτερες κάλπες. Που κυριολεκτικά είναι άδειες που λέει ο λαός.
Το κύριο χαρακτηριστικό ήταν η μεγάλη αποχή. Τόσο μεγάλη όμως και σε τέτοια επίπεδα, που αντί να ευνοήσει τους πρώτους που αναδείχθηκαν την προηγούμενη εβδομάδα και ήταν φιλικά διακείμενοι προς τη κυβέρνηση της ΝΔ, η στηριζόμενοι, βοήθησε τους δεύτερους.
Που δημιούργησαν μεγαλύτερη συσπείρωση, επεδίωξαν συνεργασίες και έδωσαν τον αγώνα τους για την επικράτηση, χωρίς να επαναπαύονται στις δάφνες τους, την πρωτιά τους και στην κυβερνητική στήριξη. Εντελώς διαφορετικά όπως φάνηκε εκ του αποτελέσματος όμως λειτούργησαν οι ψηφοφόροι τη δεύτερη Κυριακή.
Δεν πριμοδότησαν και τόσο τα κόμματα της αντιπολίτευσης που επαίρονται για κάποιες πολιτικές νίκες με την εκλογή δικών τους στελεχών, αλλά λειτούργησαν με τιμωρητική διάθεση, απέναντι στη σιγουριά της αυτοδυναμίας και ενδεχομένως σε κάποια φαινόμενα πολιτικής αλαζονείας, που προσπάθησαν να περάσουν.
Το αποτέλεσμα ήταν να χάσει η ΝΔ τις περισσότερες περιφέρειες και τους μεγάλους δήμους με τους υποψηφίους που στήριζε, αφού τα ψευτοδιλήμματα αυτά δεν έπιασαν τόπο και ούτε έχουν και πολιτική λογική. Φυσικά μεγάλος καπετάνιος της ήττας ήταν ο Αναπληρωτής Υπουργός Εσωτερικών κος Λιβάνιος που με τις μυστικές δημοσκοπήσεις που έκανε έπεισε την Κυβέρνηση για το 13 στα 13 και την νίκη Ζερβα, Μπακογιάννη. Φυσικά όλες οι δημοσκοπήσεις έπεσαν έξω…
Λόγου χάριν ουδείς πολίτης που προσέτρεξε στις κάλπες μπορεί να διανοηθεί, γιατί θα πρέπει οι υποψήφιοι περιφερειάρχες να είναι κομματικοί και να στηρίζονται από το κυβερνών κόμμα, ενώ ο ρόλος τους είναι να λειτουργούν ανεξάρτητα και να διεκδικούν από την κεντρική κυβέρνηση, όπως είναι το ορθότερο.
Και συνάμα να είναι ικανοί και γνώστες των τοπικών θεμάτων και της αυτοδιοίκησης, άξιοι να παλεύουν μαζί με τις τοπικές κοινωνίες για τα ζητήματα που απασχολούν την κάθε περιοχή και να παράγουν θετικό αποτέλεσμα.
Όπως επίσης πολλοί αδυνατούν να καταλάβουν ότι μια κυβέρνηση θέλει να εκλεγούν οι δικοί της, ενώ είναι όλων των Ελλήνων και των αιρετών, θα έχει υποτίθεται μεροληπτική συμπεριφορά για τους περιφερειάρχες και δημάρχους, που στηρίχθηκαν από την ίδια.
Συνεπώς ποιος ο λόγος οι αυτοδιοικητικοί να είναι κομματικοί; Όταν καμιά κυβέρνηση δεν μπορεί να αδικήσει κανέναν αιρετό, έναντι κάποιων ημετέρων; Και άλλο κόμμα να ήταν στην εξουσία, θα αδικούσε όλους τους υπόλοιπους αιρετούς και θα επιβράβευε μόνο τους δικούς τους;
Προφανώς σε ένα δημοκρατικό πολίτευμα δεν γίνονται όλα αυτά. Άρα λοιπόν τα διλήμματα και τα μηνύματα είναι σαφή, ότι θα πρέπει κάποιοι να κριθούν από το έργο τους και τις πράξεις τους. Και στην κυβέρνηση και στην αυτοδιοίκηση.
Και ίσως θα πρέπει να σταματήσει αυτή η λανθασμένη λογική της πολιτικοποίησης των αυτοδιοικητικών εκλογών. Το πλήρωσε ακριβά και η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ με την απλή αναλογική που προσπάθησε να επιβάλει. Όπως τώρα και η ΝΔ με την ενισχυμένη αναλογική, που η πρωτιά στελεχών της τις πρώτες κάλπες, σημαδεύτηκε με ήττες στις δεύτερες.
Με βάση όμως αυτή τη λογική και τη συλλογιστική των πραγμάτων και του αντικυβερνητικού μετώπου, μπορούμε να σχολιάσουμε και τα αποτελέσματα στον Δήμο Πολυγύρου που η πρωτιά Καρανάσιου στην πρώτη εκλογική διαδικασία, τον οδήγησε στην ήττα τη δεύτερη Κυριακή.
Η τιμωρητική διάθεση και τα στρατηγικά λάθη στην οργάνωση του προεκλογικού του αγώνα, τον οδήγησαν να απολέσει το προβάδισμα του 8% που είχε. Ενώ η παράταξη του κεντροαριστερού Γιώργου Εμμανουήλ διατηρήθηκε αριθμητικά σε δυνάμεις και υπερκάλυψε τη διαφορά του πρώτου γύρου. Δεν πρέπει να ξεχνάμε την στήριξη στον Ευθύμη Καρανάσιο που ήταν παλαιότερα Βουλευτής της ΝΔ από το Κόμμα στο δεύτερο γύρο με την παρουσία στην ομιλία του, του Γραμματέα της Κοινοβουλευτικής ομάδας και πρώην Υπουργού Σταύρου Καλαφάτη.
Είναι γεγονός ότι η παράταξη του κου Εμαννουήλ φάνηκε από την πρώτη στιγμή πιο διεκδικητική με αποτέλεσμα να καταφέρουν να πάρουν την νίκη και μάλιστα με ανατροπή. Αντίθετα οι υποψήφιοι του Ευθύμη Καρανάσιου έδιναν την μάχη μόνο με κάποιες διαδικτυακές αναρτήσεις.
Ποντάροντας στο ισχυρό προβάδισμα των 7 ποσοστιαίων μονάδων που είχε από την πρώτη Κυριακή και στον εφησυχασμό. Εκτιμώντας λανθασμένα ότι όλες οι κυβερνητικές δυνάμεις που ήρθαν στον Δήμο, είναι ικανές να φέρουν μία ακόμα νίκη. Προφανώς πάντως το λεγόμενο κάστρο του Πολυγύρου έπεσε από μέσα καθώς φάνηκε πως οι άλλοι δυο συγγενείς συνδυασμοί ψήφισαν κόντρα, ανοίγοντας μια πληγή που πολύ δύσκολα θα κλείσει!!!
Αυτή η ήττα για κάποιους θα πρέπει να γίνει μάθημα για τους επόμενους αν και οι επόμενες εκλογές θα είναι σε πέντε χρόνια με ότι αυτό συνεπάγεται…
