Ελάχιστοι απόδημοι επέστρεψαν στα ορεινά χωριά της Χαλκιδικής

Χαλκιδική δεν είναι μόνο η Θάλασσα. Χαλκιδική είναι και ο ορεινός όγκος με τον Πολύγυρο και την Αρναία καθώς και τα χωριά της Μεγάλης Παναγιάς να μην έχουν ζωντανέψει αν και βρισκόμαστε στην καρδιά του καλοκαιριου΄… Κλειστά παντζούρια, απεριποίητες αυλές, κήποι που θυμίζουν… ζούγκλα από τα άκοπα χόρτα, σοκάκια άδεια, πλατείες και καφενεία με ελάχιστο κόσμο, κυρίως ηλικιωμένους.

Αυτή είναι η εικόνα που βλέπει κανείς σήμερα, εν μέσω καλοκαιριού, στα περισσότερα ορεινά χωριά της Χαλκιδικής, τα οποία μοιάζουν να έχουν μείνει στον χειμώνα λόγω της ερημιάς που επικρατεί. Ελάχιστοι απόδημοι έχουν επιστρέψει για καλοκαιρινές διακοπές, καθώς για τους περισσότερους αυτό είναι πλέον μία πολύ ακριβή υπόθεση λόγω της ενεργειακής κρίσης. Εξάλλου, δεν είναι μόνο το ταξίδι αλλά και η συντήρηση που απαιτούν τα πατρικά σπίτια για να μπορεί κανείς να μείνει μέσα!

Μόνη ελπίδα, λοιπόν, να ζωντανέψει κάπως η ύπαιθρος πριν έρθει το φθινόπωρο είναι τα πανηγύρια, τα οποία ξεκίνησαν και θα διαρκέσουν μέχρι τα τέλη Αυγούστου. Ωστόσο, το φετινό καλοκαίρι έχει γίνει πια σαφές ότι δεν μοιάζει σε τίποτα με τα προηγούμενα.

Δεν ήρθαν απόδημοι

Μικρότερη από κάθε αντίστοιχη θερινή περίοδο του παρελθόντος είναι μέχρι στιγμής η κίνηση στα χωριά του Νομού Χαλκιδικής , με εξαίρεση τα παραθαλάσσια Νέας Προποντίδας, Κασσάνδρας και Σιθωνίας. Κι αυτό επειδή ελάχιστοι απόδημοι σε σύγκριση με το παρελθόν έχουν επιστρέψει στις ιδιαίτερες πατρίδες τους για καλοκαιρινή ανάπαυλα και για να δουν συγγενείς, φίλους και χωριανούς.

Παλιότερα, εξάλλου, μαζική ήταν η επιστροφή των αποδήμων με αφορμή πανηγύρια, τραπέζια και άλλες αντίστοιχες εκδηλώσεις. Φέτος τα πράγματα είναι διαφορετικά. Ωστόσο, τώρα μπαίνουμε στην κυρίως περίοδο των πανηγυριών, οπότε υπάρχει ελπίδα το υπόλοιπο του καλοκαιριού να είναι κάπως καλύτερο και να ζωντανέψουν ως ένα βαθμό τα χωριά.

Ακριβό το ταξίδι

Εύκολα μπορεί να αντιληφθεί κανείς τους λόγους που τα ορεινά της Χαλκιδικής εμφανίζουν εικόνα ερήμωσης ακόμα και στην «καρδιά» της θερινής περιόδου. Το κόστος του ταξιδιού από την Αθήνα  προς τον Πολύγυρο και την Αρναία   έχει κυριολεκτικά εκτοξευθεί σε σχέση με πέρυσι. Ενδεικτικά μόνο, με βάση τις τιμές από το Παρατηρητήριο Υγρών Καυσίμων του υπουργείου Ανάπτυξης, στην Χαλκιδική δεν έβρισκε κανείς το Σάββατο απλή αμόλυβδη φτηνότερη των 2,20 ευρώ. Η πιο φτηνή ξεκινούσε στα 2,206 ευρώ το λίτρο και η ακριβότερη αμόλυβδη ήταν στα 2,589 ευρώ.

Έχουν γίνει λοιπόν πολύ ακριβή υπόθεση η επιστροφή στο χωριό και οι βόλτες στη γύρω περιοχή όπως συνηθίζουν πολλοί απόδημοι, οι οποίοι φέτος περιορίζονται σε μονοήμερες αποδράσεις κοντά στις εστίες τους και πιθανώς και σε ολιγοήμερες διακοπές.

Είναι και η συντήρηση!

Φυσικά, όταν επιστρέφει κανείς έπειτα από απουσία ενός ή δύο ετών στο χωριό του, δεν είναι μόνο τα έξοδα του ταξιδιού και της διαμονής γενικότερα με τα οποία βρίσκεται αντιμέτωπος. Το να ανοίξει ένα σπίτι κλειστό για πολύ καιρό αποτελεί από μόνο του μία ακριβή υπόθεση καθώς χρειάζονται συντήρηση, «μερεμέτια» και εργασίες ώστε να γίνει και πάλι κατοικήσιμο, ειδικά αν είναι παλιό όπως τα περισσότερα στην Χαλκιδική, συν την καθαριότητα εντός κι εκτός. Μόνο το κόψιμο των χόρτων και των θάμνων σε αυλές και κήπους απαιτεί έναν γερό προϋπολογισμό και έξοδα στα οποία οι περισσότεροι πολίτες σήμερα, ειδικά οι συνταξιούχοι, δεν μπορούν να ανταποκριθούν με μεγάλη άνεση όπως στο παρελθόν!

Μεγάλο χτύπημα…

Η μειωμένη επισκεψιμότητα αποτελεί μεγάλο χτύπημα, ειδικά για τα πιο ορεινά χωριά κι εκείνους τους οικισμούς που έχουν απομείνει με λιγοστούς κατοίκους και συνήθως ζωντάνευαν τέτοια εποχή. Ακόμα και μεγάλα χωριά σε ακριτικούς Δήμους είναι αυτή τη στιγμή μισοέρημα, γεγονός που αποδεικνύει πόσο δύσκολη είναι η κατάσταση.

Φυσικά, οι μικροί περιφερειακοί Δήμοι κάνουν ό,τι μπορούν τέτοια εποχή προκειμένου να είναι καθαρό το επαρχιακό δίκτυο και οι δρόμοι και τα μονοπάτια μέσα στους οικισμούς ώστε να μην μοιάζουν με ζούγκλα. Όμως, δεν μπορεί κανείς να μην παρατηρεί τις κλειδωμένες εξώπορτες, τις αφρόντιστες αυλές και τους κήπους με τα άκοπα χόρτα που φέτος ειδικά μοιάζουν περισσότερα από ποτέ.

Σκέφτονται να φύγουν…

Στο μεταξύ, η πανδημία στην οποία προστέθηκε πρόσφατα και η ενεργειακή κρίση αφενός οδήγησαν αρκετούς ιδιοκτήτες εξοχικών να κόψουν το ρεύμα με αποτέλεσμα αυτά να είναι πλέον δύσκολο να κατοικηθούν. Αφετέρου το πλήγμα που υφίστανται οι εναπομείναντες γεωργοί και κτηνοτρόφοι οδηγεί ορισμένους απ’ αυτούς στο να σκέφτονται να εγκαταλείψουν το επάγγελμα και να αναζητήσουν δουλειά σε άλλο τομέα. Αν γίνει αυτό, το πλήγμα για τον τόπο θα είναι ακόμα ακόμα μεγαλύτερο.

Δεν βοηθάει εξάλλου το γεγονός ότι η ύπαιθρος αποψιλώνεται διαρκώς από δημόσιες υπηρεσίες, ταχυδρομικά καταστήματα, τράπεζες κλπ. με αποτέλεσμα να στερούνται οι κωμοπόλεις την καθημερινή παρουσία των υπαλλήλων τους, ενώ παράλληλα δυσκολεύει η ζωή των ηλικιωμένων κυρίως κατοίκων.