Δικαίωση για την φέτα της Χαλκιδικής!!!

Κάποιες χώρες είχαν θησαυρίσει παραπλανώντας εκατομμύρια καταναλωτές
Το Συμβούλιο Επιτρόπων Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων από το 2002 την είχε κατοχυρώσει ως αποκλειστικό ελληνικό προϊόν
Η απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, που ανακοινώθηκε την περασμένη μόλις εβδομάδα με την οποία δικαιώθηκε η Ελλάδα στην πολύχρονη «μάχη» που έδωσε με τη Δανία, βάζει τέλος στη διακίνηση της «κάλπικης» ελληνικής φέτας!
Χρειάστηκαν σχεδόν τριάντα χρόνια για να τερματιστεί η «κλοπή» σε βάρος του Ελληνικού εμβληματικού αγροτικού μας προϊόντος και των κτηνοτρόφων μας, από την οποία θησαύρισαν μεγάλες γαλακτοβιομηχανίες, αλλά και χώρες που έκαναν τα «στραβά μάτια», επιτρέποντας τη διακίνηση λευκών τυριών με την αναγραφή τους ως «φέτα» και μάλιστα με τρόπο τέτοιο που να παραπλανούν τους καταναλωτές ότι πρόκειται για προϊόν που παράγεται ή έχει σχέση με την ελληνική φέτα.
Εκτός της Δανίας όμως λευκά τυριά με την ονομασία «φέτα» και με σήματα που παραπέμπουν στην Ελλάδα παράγουν και διακινούν- σε μικρότερες βέβαια ποσότητες – και γαλακτοκομικές βιομηχανίες, άλλων χωρών που θα πρέπει πλέον να εγκαταλείψουν την πρακτική αυτή. Η διακίνηση χιλιάδων λευκών τυριών ως «φέτα» έπληττε καίρια όλα αυτά τα χρόνια την ελληνική κτηνοτροφία, με αποκορύφωμα την καταβαράθρωση των τιμών παραγωγού που παρατηρήθηκε πριν το 2020.
Η Ελληνική φέτα -η οποία γνώριζε μεγάλο παγκόσμιο ενδιαφέρον- είχε αναγνωριστεί ως προϊόν Προστατευόμενης Ονομασίας Προέλευσης το 1996, που παράγεται αποκλειστικά και μόνο στην Ελλάδα, κάτω από συγκεκριμένες προδιαγραφές. Μεγάλες γαλακτοβιομηχανίες, με την ανοχή κρατών όπως η Δανία και η Γερμανία, που είχαν αντιληφθεί τη μεγάλη εμπορική αξία της φέτας είχαν αρχίσει τις διαδικασίες ακύρωσης του Κοινοτικού Κανονισμού και πράγματι το 1999 το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο τους «δικαίωσε». Το 2002 το Συμβούλιο Επιτρόπων Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων κατοχύρωσε τη φέτα και πάλι ως προστατευόμενης Ονομασίας Προέλευσης με αποκλειστική χώρα παραγωγής την Ελλάδα.
Το ιστορικό κατοχύρωσης της φέτας
Στο ιστορικό της κατοχύρωσης της φέτας, στην καταστρατήγηση του Κοινοτικού κανονισμού και στις απόπειρες ανατροπής του, αναφέρεται σε αποκαλυπτικό του άρθρο ο κ. Λεωνίδας Κουμάκης, μέλος του International Hellenic Association (IHA). Συγκεκριμένα μεταξύ άλλων σημειώνει:
«Το (1999) Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, κάτω από την τεράστια πίεση των κολοσσών της Ευρωπαϊκής -και όχι μόνο Γαλακτοβιομηχανίας,
Δηλαδή αυτό ακριβώς που ήθελαν οι παγκόσμιοι κολοσσοί, με αποτέλεσμα να πλημμυρίσουν οι αγορές του κόσμου με κάλπικη «Φέτα» από την Ευρώπη (κυρίως από την Δανία με πληθώρα διαφόρων σημάτων «Φέτας», την Γαλλία και την Γερμανία), την Αμερική (από την γιγαντιαία Craft), την Αργεντινή (με το σήμα…. Myconos!), μέχρι στην μακρινή Ιαπωνία και πάρα πολλά άλλα σημεία του κόσμου.
Όλα τα κάλπικα προϊόντα «Φέτας» εμφανιζόταν σε συσκευασίες που είχαν από Ελληνικές σημαίες και γαλάζια χρώματα, μέχρι πολύ χαρακτηριστικές λέξεις όπως Greek, original, authentic, traditional κ.ο.κ.ε.
Όπως ήταν λογικό, οι Έλληνες παραγωγοί αυθεντικής Φέτας πέρασαν στην αντεπίθεση και με μια νέα προσπάθεια που διήρκησε μερικά χρόνια, πέτυχαν να επιβάλλουν εκ νέου, με πειστικά επιχειρήματα, την Ελληνική Φέτα σαν Προστατευόμενη Ονομασία Προέλευσης με αποκλειστική χώρα παραγωγής την Ελλάδα (Απόφαση 314/14.6.2002 Συμβουλίου Επιτρόπων Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων).
Δανοί, Γερμανοί και πολλοί άλλοι που είχαν θησαυρίσει παραπλανώντας εκατομμύρια Ευρωπαίων (και όχι μόνο) καταναλωτών, πουλώντας άσπρο τυρί σαν «Ελληνική Φέτα», προσέφυγαν αμέσως κατά της απόφασης του Συμβουλίου των Ευρωπαίων Επιτρόπων, αλλά και η προσφυγή αυτή απορρίφτηκε τρία χρόνια αργότερα με την υπ΄ αριθμ 92/2005 απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου».
Συνεχίζοντας ο κ. Λ. Κουμάκης αναφέρεται και στο άλλο μεγάλο ζήτημα που είχε προκύψει με τον Καναδά: «Επόμενη περιπέτεια για την Ελληνική Φέτα υπήρξε η απόπειρα του Βέλγου Ευρωπαίου Επιτρόπου Κάρελ Ντε Χουκτ, να «αξιοποιήσει» τις διαπραγματεύσεις για συμφωνία ζώνης ελευθέρων συναλλαγών μεταξύ Ευρωπαϊκής Ένωσης και Καναδά, με στόχο την ουσιαστική αχρήστευση της Ευρωπαϊκής προστασίας της Ελληνικής Φέτας».
Στο πλαίσιο των διαπραγματεύσεων για την ζώνη ελευθέρων συναλλαγών μεταξύ ΕΕ-Καναδά, η Καναδική αντιπροσωπεία αιφνιδίως, υπό την καθοδήγηση του (πανίσχυρου) παγκόσμιου λόμπι γαλακτοβιομηχανίας, έθεσε επίμονα θέμα προστασίας «Καναδικής Φέτας» (!) αλλά και άλλων κλεμμένων Ευρωπαϊκών ονομασιών τυριών. Ο στόχος ήταν κάποιες Ευρωπαϊκές «παραχωρήσεις» οι οποίες στην πραγματικότητα θα εξουδετέρωναν «κατ’ εξαίρεση» το Ευρωπαϊκό «τείχος» παγκόσμιας προστασίας της Ελληνικής Φέτας.
Η απόπειρα ευτυχώς απέτυχε καθώς η συνολική οικονομική και εμπορική συμφωνία ΕΕ-Καναδά (CETA) έχει άρχισε να τίθεται σε ισχύ από τις 21 Σεπτεμβρίου 2017 και οδεύει πλέον προς την πλήρη εφαρμογή της, χωρίς ύποπτες «παραχωρήσεις» σε κατοχυρωμένα, ευρωπαϊκά προϊόντα.
Παρ’ όλα αυτά, η Δανία συνέχισε να τροφοδοτεί την παγκόσμια αγορά με κάλπικη φέτα – έξω από τις χώρες-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η Ελλάδα υποστηριζόμενη από την Κύπρο, κίνησε τις διαδικασίες προσφυγής της Ευρωπαϊκής Επιτροπής κατά της Δανίας με το σκεπτικό ότι η χώρα, σύμφωνα με τον Κανονισμό 1152/2012, όφειλε να λάβει μέτρα για την ματαίωση ή την διακοπή χρήσεως της ονομασίας «φέτα» για τυρί το οποίο παράγεται στη Δανία και εξάγεται σε τρίτες χώρες {…}.
Η Δανία, στην νομική μάχη που ακολούθησε, έκανε το σφάλμα να ισχυριστεί ότι ο κανονισμός 1151/2012 έχει εφαρμογή μόνο στα προϊόντα που πωλούνται εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης και δεν καλύπτει τις εξαγωγές προς τρίτες χώρες.
Με τον τρόπο αυτό ομολόγησε ότι δεν έπραξε το παραμικρό απέναντι σε παραγωγούς της Δανίας προκειμένου να τους εμποδίσει να χρησιμοποιούν την λέξη «Φέτα» για εξαγωγές σε τρίτες χώρες.
Η απόφαση του Ευρ. Δικαστηρίου
Το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης στις 14 Ιουλίου 2022 ανακοίνωσε την απόφασή του με την οποία τεκμηριώνεται με αναλυτική αποδόμηση των «επιχειρημάτων» των Δανών παραγωγών, με τεράστιας σημασίας επισήμανση πως «Το όλο πλαίσιο του κανονισμού 1151/2012, προστατεύει τις Προστατευόμενες Ονομασίες Προέλευσης (ΠΟΠ) και τις Προστατευόμενες Γεωγραφικές Ενδείξεις (ΠΓΕ) ως δικαιώματα διανοητικής ιδιοκτησίας».
Η απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου ρίχνει ουσιαστικά αυλαία στις περιπέτειες τριών περίπου δεκαετιών της Ελληνικής Φέτας. Ανοίγει τον δρόμο για ευρύτατη, εμπορική αξιοποίηση της λέξης – χρυσάφι ΦΕΤΑ / FETA σε ολόκληρη την Ευρωπαϊκή και την παγκόσμια αγορά, προς όφελος των παραγωγών και της Ελληνικής εθνικής οικονομίας.
Απομένει βέβαια η δραστήρια κινητοποίηση των ανά τον κόσμο Ελλήνων εμπορικών ακολούθων, οι οποίοι οφείλουν να ερευνούν την αγορά της χώρας στην οποία είναι διαπιστευμένοι, να επισημαίνουν πιθανή κυκλοφορία κάλπικης φέτας και να κινούν νομικές διαδικασίες για την προστασία της Ελληνικής Φέτας.
Μένει να δούμε την αποτελεσματικότητα της «πρακτικής εφαρμογής» των Κοινοτικών αποφάσεων όχι μόνο σε Ευρωπαϊκό αλλά και παγκόσμιο επίπεδο…».