Γ. Αθανασιάδης: Η ΕΛΟΠ φιμώνει τους αθλητές της – Έχει καταστρατηγηθεί η έννοια της δημοκρατίας και του αθλητικού πνεύματος

Ο Τομεάρχης Αθλητισμού του πολιτικού συνασπισμού ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΝΑΤΡΟΠΗ, Γιάννης Αθανασιάδης, με αφορμή τα όσα καταγγελτικά διαδραματίζονται στον χώρο της Πάλης και συγκεκριμένα της ΕΛΟΠ αλλά και την εκδικητική απόφαση ο Γιωρίκας Πιλίδης και ο Γιωρίκας Κουγιουμτσίδης να μην αγωνιστούν στους Μεσογειακούς Αγώνες προχώρησε στην εξής ανακοίνωση:

“Με αφορμή τις ανακοινώσεις της Ελληνικής Ομοσπονδίας Πάλης περί ωμής βίας και χουλιγκανισμού στον αθλητισμό, οδηγούμαι αβίαστα στη σκέψη ότι φαινόμενα βίας στον αθλητισμό συνιστούν και οι πράξεις φίμωσης των αθλητών με τη στέρηση της συμμετοχής τους σε αγώνες, η παραπλάνηση της κοινής γνώμης απέναντι σε περιστατικά διαμαρτυρίας αθλητών, καθώς και η αναιτιολόγητη άρνηση επί σειρά ετών να επανεγγραφούν αθλητικά σωματεία στη δύναμη της Ομοσπονδίας.

Ακόμα και δικαστικές αποφάσεις αγνοήθηκαν επιδεικτικά από παράγοντες της Ομοσπονδίας, που θα έπρεπε να μεταλαμπαδεύουν το αθλητικό πνεύμα. Άλλωστε είναι παγκοίνως γνωστό ότι σκοπός της ύπαρξης των αθλητικών Ομοσπονδιών είναι η σωστή οργάνωση και διοίκηση του κάθε αθλήματος και όχι η εξυπηρέτηση σκοπιμοτήτων με τελικό στόχο την εξόντωση αθλητών και σωματείων που δεν δηλώνουν «υποταγή».

Πώς μπορεί άραγε ένας αθλητής ή ένα αθλητικό σωματείο να προστατευτεί από τέτοιου είδους πρακτικές που μόνο ζούγκλα θυμίζουν;

Είμαστε πολίτες μιας χώρας, η οποία γέννησε τη δημοκρατία, τον πολιτισμό και το αθλητικό πνεύμα.

Πώς είναι δυνατόν στα πλαίσια μιας ευνομούμενης πολιτείας να νιώθει κάποιος απροστάτευτος μολονότι έχει ζητήσει τη συνδρομή της δικαιοσύνης;

Βία λοιπόν συνιστά και η φίμωση, βία συνιστά και η έλλειψη σεβασμού στη δικαιοσύνη σε σημείο αυταρχισμού.

Οι έντονες και πολυάριθμες διαμαρτυρίες περί λήψης αποφάσεων αποκλειστικά από ένα και μοναδικό πρόσωπο που δεν ανήκει στο Διοικητικό Συμβούλιο της ΕΛΟΠ δεν μπορεί να είναι ανεδαφικές.

Ένα είναι σίγουρο. Η έννοια της δημοκρατίας και του αθλητικού πνεύματος έχουν καταστρατηγηθεί στην Ελληνική Ομοσπονδία Πάλης.

Οι φωνές διαμαρτυρίας πλέον ενώθηκαν και είναι πολλές. Το ζήτημα είναι αν υπάρχει πολιτική βούληση να αντιμετωπισθούν και να παταχθούν τέτοιου είδους φαινόμενα βίας που αφαιρούν το δικαίωμα στους αθλητές να εκφράζονται ελεύθερα και δίχως να φοβούνται ότι θα αποκλεισθούν αναιτιολόγητα από αθλητικούς αγώνες για τους οποίους προετοιμάζονται σκληρά για πολλά χρόνια.

Ως αθλητής έχω υποστεί τέτοιου είδους βία με συνέπεια τη στέρηση της συμμετοχής μου στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Βαρκελώνης το 1992 αν και πληρούσα στο έπακρο τα κριτήρια για τη συμμετοχή μου αυτή. Γνωρίζω λοιπόν από προσωπική εμπειρία τι σημαίνει να προπονείσαι σκληρά, να στερείσαι ό,τι για τους άλλους είναι αυτονόητο, στοχεύοντας στη συμμετοχή σου και στη διάκρισή σου σε μεγάλους αγώνες.

Ο στόχος για έναν αθλητή είναι να σηκώσει την ελληνική σημαία στο υψηλότερο βάθρο. Όταν λοιπόν ο χώρος στον οποίο ανήκει ο αθλητής, ήτοι η εκάστοτε Ομοσπονδία, τον πολεμά επειδή τολμά να διεκδικεί το δικαίωμα στην ελεύθερη έκφραση, τότε για ποιο αθλητικό πνεύμα μιλάμε;

Όταν τα αθλητικά σωματεία εξοστρακίζονται μέσω της διαγραφής τους και της επ’ αόριστον αναβολής της επανεγγραφής τους στη δύναμη της Ομοσπονδίας τότε για ποια δημοκρατία μιλάμε;

Η κάθε Ομοσπονδία θα πρέπει να προσπαθεί να διαδώσει τις ηθικές αξίες του αθλητισμού όχι μόνο τύποις αλλά και ουσία. Η πάλη είναι το αρχαιότερο ατομικό άθλημα. Γυμνάζει το νου και την ψυχή. Δεν είναι τυχαίο ότι σε όλα τα πανεπιστήμια της Αμερικής υπάρχει παλαίστρα. Είναι ντροπή στη χώρα, που εμπνεύστηκε αυτό το τόσο σπουδαίο άθλημα, να εμφανίζονται υποβολιμαίοι παράγοντες που μόνο τη δυσφήμησή του επιφέρουν.

Είναι ανάγκη οι πολιτικοί ιθύνοντες να ενσκήψουν με μεγαλύτερη ζέση στις καταγγελίες αθλητικών σωματείων περί της επ’αόριστον αναιτιολόγητης διαγραφής τους από την δύναμη της Ομοσπονδίας.

Είναι ανάγκη να ακουστεί η φωνή των αθλητών για να σταματήσουν επιτέλους τα φαινόμενα βίας μέσω του αποκλεισμού σπουδαίων αθλητών, όπως o Γιώργος Πιλίδης και ο Γιώργος Κουγιουμτζίδης από παγκόσμιες διοργανώσεις. Για μια ακόμα φορά «η Ελλάδα τρώει τα παιδιά της». Ο αποκλεισμός για έναν αθλητή ισοδυναμεί με την αθλητική του εξόντωση. Η διάρκεια της αθλητικής καριέρας σε πολύ υψηλό επίπεδο είναι σύντομη. Αθλητές όπως οι προαναφερόμενοι δόξασαν τη χώρα μας στα πέρατα της γης. Πώς είναι δυνατόν τώρα όλοι να σιωπούν απέναντι σε αυτή την καταστροφή;

Όποιος σιωπά απέναντι σε τέτοιου είδους πρακτικές είναι συνένοχος!

Ο αθλητισμός είναι πολιτισμός. Όποιος καταστρατηγεί τον πολιτισμό οδηγεί στην αναρχία!”.