Σ. Μπεκατώρου στο ThessToday: «Η παιδεία θα φέρει την αλλαγή της κακοποιητικής κουλτούρας»

Το δικό της μήνυμα για την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας στέλνει μέσω του ThessToday η «αρχιτεκτόνισσα» του ελληνικού #metoo και Ολυμπιονίκης, Σοφία Μπεκατώρου, με την ίδια να δηλώνει πεπεισμένη ότι η παιδεία είναι αυτή που θα επιφέρει την ουσιαστική αλλαγή της κακοποιητικής κουλτούρας που έχει βαθιές ρίζες στην κοινωνία μας και είναι αποτέλεσμα της πατριαρχίας και της ιστορίας μας, ενώ παράλληλα επισημαίνει ότι η ντροπή αφορά μόνο στους δράστες και σε όσους συγκαλύπτουν και όχι στα θύματα!

ΡΕΠΟΡΤΑΖ: ΑΝΤΩΝΗΣ ΤΣΟΛΝΑΡΑΣ

Σε μια χώρα που μετρά αναρίθμητες δολοφονημένες γυναίκες-θύματα ενδοοικογενειακής ή έμφυλης βίας και σε μια ευεπίφορη ελληνική κοινωνία που ανασέρνει από την αποθήκη των στερεοτύπων κάθε λογής κλισέ, η Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας αναντίρρητα μοιράζει αχτίδες αισιοδοξίας και δυναμισμού για κάτι καλύτερο, πιο ελπιδοφόρου.

Η Σοφία Μπεκατώρου, η γυναίκα που πρωτοστάτησε στο ελληνικό #metoo, η Ελληνίδα η οποία προέτρεψε χιλιάδες γυναίκες-θύματα βίας να σπάσουν τη σιωπή τους και παράλληλα με γενναιότητα αντιμετώπισε τους «τώρα το θυμήθηκε;» και τους «ναι, αλλά γιατί δεν το έλεγε πιο πριν;» εξηγεί στο ThessToday.gr ότι «η ματιά μας πλέον στέκεται σε κακοποιητικές συμπεριφορές τις οποίες παλαιότερα με ταχύτητα προσπερνάγαμε, γιατί μας έφερναν σε δύσκολη θέση».

«Το κίνημα #metoo επειδή είναι ένα διαρκώς μεταβαλλόμενο και εξελισσόμενο κίνημα γεννημένο από τις εμπειρίες των θυμάτων επηρεάζει την κοινωνία μας, προβληματίζει και αναδεικνύει τις ελλείψεις στις ανθρώπινες σχέσεις αλλά και στα πλαίσια που κινούμαστε.

Η ματιά μας πλέον στέκεται σε κακοποιητικές συμπεριφορές τις οποίες παλαιότερα με ταχύτητα προσπερνάγαμε, γιατί μας έφερναν σε δύσκολη θέση. Σήμερα κατανοούμε ή προσπαθούμε να κατανοήσουμε λίγο περισσότερο τις συνθήκες που μας έχουν οδηγήσει στην αποδοχή βίαιων συμπεριφορών ως μέρος του σύγχρονου κόσμου μας. Τα θύματα που κάποτε σώπασαν τώρα μιλάνε για να σώσουν άλλους.

Οι επιζώντες/ώσες απλώνουν ανιδιοτελώς το χέρι σε όσους υποφέρουν και δείχνουν ένα άλλο δρόμο. Η ντροπή αφορά μόνο στους δράστες και σε όσους συγκαλύπτουν και όχι στα θύματα! Η γειτονιά αναδιαμορφώνεται από όσους ωριμάζουν και εξελίσσονται και περιορίζουν τις συμπεριφορές εκείνων: της κατίνας και του σκληρού, της “καλής οικογένειας”, των καλλιεργημένων αρίστων που αναδείχθηκαν καταπατώντας τα ανθρώπινα δικαιώματα άλλων».

«Τα παιδιά μας μπορούν να ζωγραφίσουν ξανά τον καμβά της ζωής με αποδοχή, αλληλεγγύη, ενσυναίσθηση και διαφάνεια»

Για το γεγονός ότι παρατηρείται δραματική αύξηση των γυναικοκτονιών στην Ελλάδα και το λάθος που έχουμε κάνει ως κοινωνία κουβαλώντας ένα βαρύ φορτίο με θύματα έμφυλης βίας από οπλισμένα χέρια συζύγων, εν διαστάσει συζύγων, συντρόφων ή πρώην συντρόφων, η κα Μπεκατώρου συνεχίζει και δηλώνει χαρακτηριστικά:

«Νομίζω ότι αντί να ψάχνουμε τα λάθη μας ως κοινωνία καλό είναι να αρχίσουμε να σκεπτόμαστε πως θα έπρεπε να λειτουργούμε ατομικά. Και ο λόγος που το αναφέρω αυτό είναι γιατί μπορεί να ξεκινήσουμε μια ατέρμονη συζήτηση γύρω από λάθη χρόνων χωρίς όμως να μιλήσουμε για ρεαλιστικές δράσεις στο παρόν.

Τα social media έχουν δώσει ορατότητα σε πολλά θέματα που ταλαιπωρούν την κοινωνία μας και που είναι αποτελέσματα μιας πατριαρχικής αντίληψης βαθιά ριζωμένης στα έθιμα και την κουλτούρα μας. Δυσκολευόμαστε να τηρήσουμε τα όρια και τους κανόνες σαν να μην είναι αυτά δημιουργήματά με στόχο τον αλληλοσεβασμό και την ομαλή σύμπλευση όλων μας. Σήμερα βλέπουμε και αντιδρούμε για προβλήματα που προϋπήρχαν και που θεωρούσαμε ότι δεν μπορούμε να παρέμβουμε ή να τα αλλάξουμε.

Ορθά λοιπόν προβληματισμένοι από την ποιότητα των ανθρωπίνων σχέσεων που έχουμε στον 21ο αιώνα καλούμαστε να αναδείξουμε τις αξίες που έχει ανάγκη η σύγχρονη κοινωνία. Πρέπει να αποφύγουμε τα παλαιά πρότυπα και να πορευτούμε με νέα. Ο σεβασμός, η ζωή, η ισότητα, η δικαιοσύνη, τα δικαιώματα, οι υποχρεώσεις δεν έχουν φύλο, χρώμα, προέλευση, κοινωνική τάξη.

Τα παιδιά μας μπορούν να ζωγραφίσουν ξανά τον καμβά της ζωής με αποδοχή, αλληλεγγύη, ενσυναίσθηση και διαφάνεια. Μπορούν να μάθουν από την ιστορία, αλλά να μην αναπαράγουν συμπεριφορές που οδηγούν στο σήμερα. Διότι το σήμερα είναι ήδη ξεπερασμένο, στο σήμερα είμαστε θυμωμένοι, εξαγριωμένοι, με ελάχιστη ελπίδα και ζούμε δίπλα σε έναν πόλεμο που κανένας λαός δεν επιθυμεί.

Αν έχουμε κάποιες δυνάμεις στα χέρια μας, αυτές είναι η φωνή και οι πράξεις μας. Είναι η συνειδητή παρουσία μας στο περιβάλλον μας. Αν μπορούμε κάτι άμεσα να αλλάξουμε είναι πώς εμείς στεκόμαστε με σεβασμό στον διπλανό μας άνθρωπο. Η στάση μας σε συνδυασμό με την παιδεία θα δώσουν τα εφόδια για την αλλαγή της κουλτούρας που επιθυμούμε για την επόμενη γενιά».

Η παιδεία αναλαμβάνει βαρυσήμαντο ρόλο

Βέβαια, σημαντικό ρόλο στην εξάπλωση του μισογυνισμού – σεξισμού – φασισμού στις κυψέλες της ελληνικής κοινωνίας κατέχουν και οι δημοσιογράφοι, καθώς δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που στο δημόσιο λόγο αναπαράγονται στερεότυπα και έμφυλες διακρίσεις. Η εκτίμηση της Σοφίας Μπεκατώρου για την καταστολή -αν όχι πλήρους εκμηδένισης- του φαινομένου περιορίστηκε σε μία μονάχα λέξη: παιδεία.

«Είμαι πεπεισμένη, ότι η παιδεία είναι αυτή που θα επιφέρει την ουσιαστική αλλαγή της κακοποιητικής κουλτούρας που έχει βαθιές ρίζες στην κοινωνία μας και είναι αποτέλεσμα της πατριαρχίας και της ιστορίας μας. Τα μαθήματα σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης στα σχολεία δεν είναι ένα μοντέρνο καπρίτσιο, είναι μια αναγκαία συνθήκη για να μάθουν τα παιδιά μας από τη νηπιακή κιόλας ηλικία να σέβονται τους συνανθρώπους τους αποδεχόμενα κάθε είδους διαφορετικότητα.

Εμείς μεγαλώσαμε δείχνοντας με το δάκτυλο κάθετί διαφορετικό από εμάς και οι γονείς μας είχαν περιορισμένες γνώσεις και πληροφορίες για να κρίνουν επιστημονικά, πολιτισμικά και ανθρωπιστικά τη σημασία της ύπαρξης της διαφορετικότητας και της αποδοχής. Μεγαλώσαμε εν τέλει σε ένα κόσμο που τα ίδια μας τα στερεότυπα έρχονται τώρα να μας στραγγαλίσουν, διότι δεν είναι ρεαλιστικά, αλλά αποτέλεσμα δικών μας κοινωνικών αναπαραστάσεων», ανέφερε η κα Μπεκατώρου, συμπληρώνοντας ότι: «Νομίζω έχει έρθει η στιγμή να αγκαλιάσουμε τους συνανθρώπους μας, ώστε πιο συνειδητά να ζούμε μια ζωή με αξίες, σεβόμενοι τα ανθρώπινα δικαιώματα, αναπτύσσοντας τη δική μας ενσυναίσθηση αλλά και των παιδιών μας. Τότε θα έχουμε περισσότερες πιθανότητες να συρρικνωθεί η βία και να βιώσουμε την απλότητα της ευτυχίας».