Η ΧΑΛΚΙΔΙΚΗ ΣΤΑ ΛΟΓΙΑ ΠΡΩΤΗ, ΣΤΑ ΕΡΓΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ….

Ποια τα αίτια της απαξίωσης

Έρευνά της εφημερίδας μας για αυτά που λέχθηκαν αλλά ακόμη δεν έγιναν…

Γράφει ο Χρήστος  Δημητριάδης

Μετά την σημαντική αποκάλυψη της εβδομαδιαίας μας εφημερίδας, Θέμα της Χαλκιδικής για το αποκλεισμό της περιοχής από το δίκτυο φυσικού αερίου, που πήρε μεγάλες διαστάσεις και έφτασε έως την Βουλή, σήμερα θα τολμήσουμε να σας παρουσιάσουμε τα έργα που διαχρονικά είχε υποσχεθεί η πολιτεία, αλλά ακόμη έχουν μείνει στα λόγια. Ίσως η περιοχή μας να έχει το θλιβερό προνόμιο είναι πρωταθλήτρια στα λόγια και στις υποσχέσεις και ουραγός στα έργα…

Οι αιτίες είναι πολλές όπως και οι διαχρονικές ευθύνες. Πως γίνεται μια περιοχή που τα έχει όλα, φυσική ομορφιά, τουρισμό, αγροτική οικονομία, υλοτομία, κτηνοτροφία, μεγάλες επιχειρήσεις, μικρή ανεργία, αναπτυξιακούς ρυθμούς ακόμη και στη κρίση, να αντιμετωπίζεται έτσι και  να αποτελεί την ψωροκώσταινα  της Χώρας

Να έχει φιλοξενήσει τεράστιες εκδηλώσεις και διοργανώσεις παγκόσμιας εμβέλειας με αποκορύφωμα την σύνοδο κορυφής στις αρχές της δεκαετίας  του 2000 στο Πόρτο Καρράς. Να διαθέτουν εξοχικά το σύνολο του πολιτικού, επιχειρηματικού  και καλλιτεχνικού κόσμου με τεράστια δύναμη και προσβάσεις. Να διαθέτουν δεύτερες κατοικίες χιλιάδες κάτοικοι της Βορείου Ελλάδας και να επιλέγουν να κάνουν τις διακοπές ακόμη περισσότεροι, με αποτέλεσμα τους καλοκαιρινούς μήνες η Χαλκιδική να φιλοξενεί περίπου 2 εκατομμύρια πολίτες!!!

Φυσικά για την κατάσταση μιζέριας την ευθύνη έχουν πρώτοι οι πολιτικοί μας που κοιτούσαν διαχρονικά το δέντρο που ήταν η επανεκλογή τους με ρουσφέτια μικρής κλίμακας και όχι το δάσος που ήταν οι υποδομές. Ίδια τακτική και για τους αυτοδιοικητικούς που νοιαζόντουσαν μόνο για το φαίνεσθε αφήνοντας από έξω το είναι,  ενώ ευθύνες έχουμε και όλοι εμείς που προτιμούσαμε να γινόμαστε επαίτες για ένα μικρό προσωπικό ρουσφέτι, ξεροσταλιάζοντας έξω από ένα πολιτικό γραφείο ή από το γραφείο του Δημάρχου, παρά να διεκδικούμε ένα καλύτερο αύριο που θα έρθει μέσα από την ανάπτυξη. Βέβαια ευθύνες έχει και η πολιτεία που αντιμετώπιζε μια ζωή την Χαλκιδική ως αποπαίδι στα έργα ανάπτυξης. Δυστυχώς αυτή την κατάσταση συντηρούν και οι πολιτικοί που δεν έχουν το ανάστημα να σταθούν απέναντι στον εκάστοτε Υπουργό και να χτυπήσουν το χέρι στο τραπέζι. Να πουν επιτέλους  ένα μεγάλο όχι στην υποβάθμιση και στην μιζέρια. Είναι σίγουρο ότι αυτός ο οποίος θα διαβάσει την έρευνα, θα βρει ακόμη δεκάδες έργα τα οποία θα μπορούσαν να συμπεριληφθούν σε αυτή την ατελείωτη λίστα. Εμείς όμως βάλαμε τα σημαντικότερα τα οποία θα διαβάσετε παρακάτω:

• Το ορφανό χιλιόμετρο της Ν. Ποτίδαιας

Καταρχήν τα έργα δεν αναφέρονται ούτε με χρονολογική σειρά, ούτε με σειρά σημαντικότητας. Δυστυχώς όσοι διαβαίνουν την κατ ευφημισμών εθνική οδό Θεσσαλονίκης-Κασσάνδρας τους καλοκαιρινούς μήνες, είναι δεδομένο ότι θα μπλοκάρουν έξω από την γέφυρα της Ν. Ποτίδαιας!!! Ο λόγος φυσικά το γεγονός ότι από την προηγούμενη δημοπράτηση του έργου για τον δρόμο Νέα Μουδανιά μέχρι Κασσάνδρα, είχε μείνει εκτός ένα χιλιόμετρο πριν την γέφυρα.  Η ταλαιπωρία μεγάλη καθώς και το μποτιλιάρισμα.  Είναι ευθύνη  της «Εγνατία Οδός ΑΕ», έχει δημοπρατηθεί, με προϋπολογισμό περίπου 10 εκατ. ευρώ και ορίζοντα ολοκλήρωσης το 2021. Δύσκολο να το προλάβουμε το καλοκαίρι καθώς είναι στην μέση και ο covid 19. Θα μιλάμε για επιτυχία αν το έχουμε το καλοκαίρι του 2022.

• Υγεία

Ποιο υποβαθμισμένος πεθαίνεις… Δεν αναφερόμαστε στο προσωπικό που κάνει τιτάνιο αγώνα, αλλά το πράγμα δεν παλεύεται. Διαχρονικά οι υποσχέσεις για μετατροπή των τοπικών Κέντρων Υγείας σε πρότυπες μονάδες πρωτοβάθμιας υγείας στο κενό. Αν κάποιος πάθει φράγμα για παράδειγμα στην Αγία Παρασκευή ή στην Σάρτη, θα είναι θαύμα αν φτάσει εγκαίρως σε κάποιο νοσοκομείο. Όσο για το Νοσοκομείο Πολυγύρου, οι διαχρονικές ελλείψεις πρωτοσέλιδο πολλές φορές στην εφημερίδα μας. Σε τέτοιο σημείο που πολλοί από τους Χαλκιδικιώτες ψάχνουν την υγειά τους στην Θεσσαλονίκη…

• Φράγμα Χαβρία

Μεγάλωσαν γενιές και γενιές με το όραμα των φραγμάτων στην Χαλκιδική και ιδιαίτερα στην περιοχή του Χαβρία. Δεκάδες πολιτευτές διαχρονικά και προεκλογικά περιφέρονταν από χωρίον εις χωρίον με σημαία το φράγμα Χαβρία. Όπως μας είπε κάποιος γνώστης της τοπικής πολιτικής κονίστρας, κάποιοι έφτιαξαν καριέρα με το φράγμα. Σήμερα όμως ακόμη δεν έχει υλοποιηθεί. Το έργο έχει ενταχθεί στο Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων, με προϋπολογισμό περίπου 106 εκατ. Ευρώ. Θα κατασκευαστεί με το μορφή ΣΔΙΤ. Παραμένει άνγωστο αν χρησιμοποιηθεί και για άρδευση και για ύδρευση (άλλο τεράστιο πρόβλημα για τους Δήμους της Χαλκιδικής) καθώς και την μορφή συνδιαχείρησης με την δημιουργία φορέα. Περιμένουμε να μάθουμε θετικές πληροφορίες αν και κατά τα φαινόμενα είναι ένα έργο που θα αργήσουμε να το δούμε…

• Σιδηροδρομικό δίκτυο

Όνειρο ήταν και πάει. Με την μελέτη βιωσιμότητας έτοιμη ακόμη επί Υπουργού Υποδομών του αλήστου μνήμης Μιχάλη Λιάπη, φάνηκε πως είχε μπει για τα καλά στις ράγες η ένταξη στο σχέδιο για προαστιακό σιδηρόδρομο με αρχική σύνδεση το αεροδρόμιο Μακεδονίας με την Χαλκιδική και ιδιαίτερα τα Νέα Μουδανιά. Τελικά πληρώθηκε μια μελέτη από την πολιτεία που πλέον είναι άχρηστη και μείναμε μόνο με τις μακέτες να μας θυμίζουν ότι ίσως κάποτε, θα αποκτήσει και η περιοχή ένα σύγχρονο σιδηροδρομικό δίκτυο…

• Οδικό δίκτυο

Άλλη πονεμένη ιστορία, ιδιαίτερα όταν μέσα από το ρεπορτάζ, διαπιστώνεις πως ακόμη έχουν μείνει οι ίδιοι χαραγμένοι δρόμοι από την εποχή της ΧΟΥΝΤΑΣ του Γ. Παπαδόπουλου. Αποτελεί ντροπή μόνο να το λέμε. Είναι όμως μια πραγματικότητα. Όποια κάνει μια οδική βόλτα στο δίκτυο της Σιθωνίας ή βορειότερα στο δίκτυο του Δήμου Αριστοτέλη από την πλευρά της Αρναίας, θα το διαπιστώσει. Δυστυχώς εκεί δεν υπάρχει κανένας σχεδιασμός και κανένα αίτημα. Το μόνο που γίνεται κάθε χρονιά είναι η σούμα από τις ζωές που χάνουμε στην άσφαλτο…

• Αεροδρόμιο

Θα μπορούσε κάποιος να πει ότι λαϊκίζουμε καθώς ευτυχώς η Χαλκιδική έχει θάλασσα, μιας και θα λέγαμε πως μπορεί να έρθει και αυτή. Η Χαλκιδική έχει όμως και αεροδρόμιο…  Πρόκειται για το στρατιωτικό αεροδρόμιο στον Αγιο Μάμα του Δήμου Νέας Προποντίδας.  Οι προτάσεις στο παρελθόν, την εποχή που έδεναν τα σκυλιά με τα λουκάνικα, πολλές. Πάντως επιβάλλεται ο σχεδιασμός και η συνεργασία με το Υπουργείο Άμυνας που μπορεί να γίνει η παραχώρηση του στρατιωτικού αεροδρομίου στον Αγιο Μάμα για χρήση και ως πολιτικού. Αυτό θα έχει σαν αποτέλεσμα οι charter πτήσεις να έρχονται κατευθείαν στην Χαλκιδική. Θα είναι σαφώς μια γραμμή βιώσιμη…

• Λιμάνια-Σύνδεση με Βόρειο Αιγαίο

Η πιο sic κουβέντα που ακούμε, θίγοντας αυτά τα έργα όπως η κατσκευή υποδομών στα λιμάνια της Χαλκιδικής, είναι η σύμπραξη ιδιωτικού και Δημόσιου τομέα (ΣΔΙΤ). Στην Ελλάδα βέβαια αυτός ο θεσμός δεν προχώρησε. Μονόδρομος στην ανάπτυξη η χρηματοδότηση των λιμανιών μας όπως αυτό των Νέων Μουδανιών.  Αυτό βέβαια θα φέρει παράλληλα την  σύνδεση ακτοπλοική των νησιών του Βορείου Αιγαίου και Σποράδων με το λιμάνι Ν.Μουδανιών και με αυτό της Ουρανούπολης. Ανάπτυξη θέλουμε αλλά αυτή μένει στα λόγια…

• Δρόμος Θέρμη-Γαλάτιστα

Το όραμα της βορείου Χαλκιδικής διαχρονικά ήταν η σύνδεση της με την Θεσσαλονίκη. Το οδικό δίκτυο στα κακά του τα χάλια. Ο Πολύγυρος παραμένει μέχρι σήμερα η μονή πρωτεύουσα με το πιο άθλιο οδικό δίκτυο σύνδεσης με την Θεσσαλονίκη. Το ένα κομμάτι Γαλάτιστα-Πολύγυρος έχει ολοκληρωθεί εδώ και 14 χρόνια. Τώρα παραμένει το κομμάτι του δρόμου Γαλάτιστα-Θέρμη. Χρόνια ακούμε για την ολοκλήρωση του. Αποτελεί άλλη μια ντροπή για την περιοχή μας. Ας υποθέσουμε ότι σχετικά άμεσα θα υλοποιηθεί και αυτό το έργο που θυμίζει γιοφύρι της Άρτας με όλα τα προβλήματα που είχε…

• Νερό-γεωργία

Καλώς ή κακώς η Χαλκιδική ζει και από την γεωργία και από τις ελιές. Μια ζωή το πρόβλημα που αντιμετωπίζει είναι αυτό της λειψανδρίας. Οι πομόνες πλέον χτυπούν αλμύρα. Ακόμη και σήμερα εκατοντάδες στρέμματα ελιάς αντιμετώπισαν πρόβλημα με την άρδευση. Όλοι διαχρονικά περίμεναν το μάνα εξ ουρανού με τα φράγματα. Μόνο που αυτά έχουν αργήσει εδώ και 30 χρόνια!!!  Όλοι περιμένουν τα φράγματα να καλύψουν στο 100% τις ανάγκες της περιοχής σε νερό; Υπάρχουν όμως οι διαβεβαιώσεις; Μόνο στα λόγια. Υπάρχουν ή διενεργούνται σχετικές μελέτες που να προσδιορίζουν την φέρουσα ικανότητα του υδροφόρου ορίζοντα της περιοχής και τι μέτρα θα ληφθούν ώστε να αποφευχθεί ο κίνδυνος υφαλμύρωσης του;” Σε καμία περίπτωση. Εναλλακτικό σχέδιο αν στραβώσει η υπόθεση με τα φράγματα δεν υπάρχει…

• Φυσικό αέριο

Τα είπαμε και στο προηγούμενο τεύχος μας. Για άλλη μια φορά η Χαλκιδική ξεκάθαρα για πολιτικούς λόγους έμεινε από έξω. Αναφορές του στιλ ότι δεν φτάνει πληθυσμός και ότι η όλη διαδικασία δεν θα είναι βιώσιμη, καθώς και ότι η Χαλκιδική έχει εποχικότητα προκαλεί θυμηδία. Άλλωστε στην πρώτη φάση ένταξης νέων περιοχών μέχρι το 2025, βλέπουμε περιοχές όπως το Καρπενήση όπου εκτός του ότι για να ανέβει το φυσικό αέριο στο βουνό, τα έξοδα θα είναι μεγάλα, έχει μικρότερο πλυθυσμό για παράδειγμα από τον Δήμο Νέας Προποντίδας (Νέα Μουδανιά και Καλλικράτεια αρχικά). Όσο για την Άμφισσα, εκεί και αν πραγματικά η επιλογή έγινε καθαρά με πολιτικά κριτήρια. Ο πληθυσμός της είναι πολύ μικρότερος από πόλεις της Χαλκιδικής ενώ αν το έργο σχεδιαστεί (είναι το πιο πιθανό) να περάσει από το βουνό Μπράλο, καταλαβαίνουμε όλοι τα χρήματα που θα χρειαστούν και ότι βιώσιμη γραμμή δεν μπορεί να είναι. Έτσι ξεκάθαρα ως πολιτική επιλογή, μένει έξω ο άξονας Λάκωμα(βιομηχανική περιοχή), Νέα Καλλικράτεια, Νέα Μουδανιά, Κασσάνδρα (τουρισμός). Τα συμπεράσματα δικά σας

10+1

Και φυσικά το κερασάκι στην τούρτα των χαμένων ευκαιριών, η πολύπαθη επένδυση στην Βόρεια Χαλκιδική. Διαχρονικές οι ευθύνες και τα λάθη, των τοπικών φορέων, της πολιτείας, των επενδυτών και φυσικά των πολιτών που δεν ξέρουν τι θέλουν, πως το θέλουν για γιατί το θέλουν ή δεν το θέλουν. Ένα διαχρονικό τυφλοσούρτη που κανείς δεν ξέρει τίποτα. Επενδύσεις που μπορεί να έφταναν για μια καλύτερη μέρα, βορρά και έρμαιο καταστάσεων, δικαστικών αποφάσεων, διαστρεβλωμένων θέσεων. Ίσως η ευκαιρία που έχει μετατραπεί σε κατάρα. Δεν έχει νόημα να σας περιγράψουμε περιστατικά και καταστάσεις από τον Μποδοσάκη την δεκαετία του 70 μέχρι και σήμερα. Ας ελπίσουμε ότι το 2021 θα είναι η αρχή για την ανάπτυξη του τόπου